De langere pauzes op mijn pagina hebben alles te maken met de energie waarin we ons bevinden. Het kan voelen alsof we in het oog van de storm staan. Wanneer een orkaan waait, lijkt het in het oog van de storm alsof de buitenwereld tot rust is gekomen, maar net dan worden we gevraagd bij onszelf te blijven en onze energie te bewaken. Zie het als een tussentijd, een noodzakelijke fase van afzondering in een overgangsritueel. Het is de fase van de vlinder voor het ontpoppen, het creëren van een beschermend omhulsel. Het gaat over de fase wanneer de bomen hun bladeren geleidelijk laten vallen omdat de energie gaat naar het voeden van een stevig wortelstelsel, in de donkere aarde die een veilige basis biedt.
We zijn allemaal aan het werk met de wendingen van de voorbije maanden sinds de eclipsen in het voorjaar. Het kan voelen als een pelgrimstocht waarbij we momenteel het landschap verkennen waarin we terechtgekomen zijn -als het ware geworpen in de wervelwind van de voorbije zomer. Het opgewaaide stof, de tranen, de boosheid, de mist, kan ervoor zorgen dat het lijkt alsof we in een neerwaartse spiraal afdalen. Tegelijk is er een opwaartse energie die ons voortstuwt in die zoektocht naar liefde, naar de bron.
Die twee bewegingen spiralen tegelijk en dat kan een gevoel geven van verwarring, twijfel en niet-weten. Het is door de aanvaarding van dat proces als geheel, dat we het leven ten volle kunnen aangaan, dat we onszelf toelaten tot puur zijn. Je weet, je kan maar respect, liefde, waardering, bevestiging krijgen van anderen, wanneer je jezélf respect, liefde, waardering en bevestiging kan geven.
September is een maand om de relatie met onszelf te herstellen, om te vergeven, te accepteren waar we nu zijn en wie we zijn. De zon in Maagd helpt om gezonde routines te creëren en aandacht te hebben voor de details die het verschil maken - het spreekwoordelijke kaf van het koren te scheiden. Venus staat nu ook in Maagd en herinnert eraan dat liefde inzet vraagt, dienstbaarheid en de bereidheid om verder te kijken dan imperfecties. Ons lichaam is een duidelijk klankbord voor waar er spanning zit, waar we meer aandacht mogen geven aan onszelf.
Zes retrograde planeten zorgen ervoor dat we de tijd en ruimte krijgen om een plek te vinden waar we wortel kunnen schieten, waar we een stevige basis kunnen creëren om de komende jaren verder te kunnen groeien. Mars in Tweelingen legt de nadruk op de impact van de keuzes die we maken bij elk kruispunt dat we onderweg tegenkomen en hoe onze levensloop aan het einde een resultaat is van al die momenten. Ook knopen doorhakken kan pijnlijk zijn.
Via het cirkelen naar het verleden, ontstaat het vermogen om in het 'nu' moment te gaan staan. We kunnen een diepe ervaring hebben van her-inneren, vanaf onze fysieke geboorte, langs de levenslessen, met vallen en opstaan, doorheen een nieuw geboortekanaal van een volle ontwaking binnen het leven. We kunnen onszelf ontmoeten voorbij onze gedachten: voorbij de mentale drang om alles te willen begrijpen en oplossen, ligt de ontmoeting met een stille observator. Velen stappen nu uit de rol die ze binnen de familiedynamiek toegeschreven kregen, of je nu 'de scapegoat' of 'golden child' was, het is aan ons nu om terug te keren naar de essentie en zo alle schaamte, schuld en oordeel op te lossen die in de weg staan om echte liefde te kunnen ervaren. Het is tijd om uit valse systemen en beperkende gedachten te stappen. Die stukken kan ieder voor zichzelf bevrijden en zo lossen ook de karmische lessen op.
Op 9 september gaat Mercurius retrograde tot begin oktober. Wanneer we fluisteren, horen we beter wat gedachten ons echt te vertellen hebben. De volle maan in Vissen die daarop volgt, zal veel emoties losmaken vanuit het onderbewuste. Alles wat eerder nog te onderdrukken was, breekt nu los door de dam en kan overweldigend zijn. We kunnen het gevoel hebben dat het hele landschap onzichtbaar wordt, dat we ons niet meer kunnen oriënteren. Wanneer we het geduld beoefenen te wachten tot het water wegtrekt, kunnen we weer helder zien waar we best de oversteek maken. Waar de onderstroom eerst de bovenhand neemt en alle modder naar boven duwt, zien we na de storm het proces van zuivering. Oude pijn en trauma's worden meegenomen zodat we opnieuw kunnen stromen, richting kunnen kiezen.
In een zee van informatie, concepten, adviezen en meningen, gaan we in september op zoek naar onze eigen waarheid. Door de fata morgana's te zien, vervagen ze vanzelf, maakt het landschap ruimte voor wat echt is. De nieuwe maan in Weegschaal eind deze maand symboliseert een nieuw begin op vlak van relaties en samenwerkingen. Een nieuwe cyclus van herwonnen hoop en onvoorwaardelijke liefde. Waar kunnen droom en realiteit elkaar tegemoet komen?
Terwijl Uranus retrograde in Stier vraagt om een nieuwe relatie met de aarde op te bouwen, kunnen we niet anders dan de relatie met onszelf te herzien en helder te zetten wat onze waarden zijn en wat we nodig hebben om onszelf te voeden, fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel. Uranus vraagt hier ook om een nieuwe houding ten opzichte van geld en materie. Wat is het gevoel onder de nood aan financiële zekerheid? In plaats van het verdienmodel te volgen, kunnen we overgaan tot minimaliseren en vertrekken vanuit wat echt nodig is om ons veilig en comfortabel te voelen wanneer de wind van verandering waait.
Je kan de stappen makkelijker zetten wanneer je toestaat dat de liefde, het respect, de aandacht, de waardering vanuit jezelf volop stromen. Zodat je je oude patronen van angst om je hoofd boven het maaiveld uit te steken -van angst voor afwijzing en schuldgevoel om niet te beantwoorden aan de verwachtingen van anderen- los kan laten. Je kan maar geraakt worden door afwijzing van anderen wanneer je jezelf innerlijk steeds maar afwijst.
Allemaal zijn we draadjes in het grotere weefwerk van het leven, waarbij we het geheel zien oplichten: hoe meer we helen, hoe hoger de trilling en bewustzijn op aarde wordt. We kunnen steeds beter herkennen wanneer we aangeraakt worden en onze snaar gaat trillen. Ons zenuwstelsel reageert en hoe meer we leren dat te doorvoelen, te observeren en terug tot rust te brengen, hoe veiliger we ons voelen van binnen uit. Hoe meer we de echo herkennen van ons innerlijke kind, hoe meer we het zelf kunnen omarmen.
Wanneer de zon naar Weegschaal gaat in de tweede helft van september, mag er een nieuwe harmonie ontstaan. Het landschap voelt weer open, er komen kansen voor samenwerkingen en relaties op een duurzame bodem, zowel professioneel als persoonlijk. Na een lange en uitputtende, vaak eenzame tocht, kunnen we onze blik weer openen en zien wie er nog onderweg is, waar we elkaar kruisen en hoe we elkaar kunnen ondersteunen. Venus verschijnt op het avondtoneel en nodigt allen uit tot schoonheid. Wanneer alle balast is weggestroomd, kunnen we weer zien met ogen die kijken vanuit het hart. We kunnen als weekdieren bewegen op onbekend terrein, wetende dat we allemaal even kwetsbaar zijn, aangespoeld en vastberaden er iets moois van te maken.
Eric Bowman - Goodbye Summer, 2016
