De volle maan eind deze maand valt in Vissen, het laatste teken van de dierenriem. Ze belicht een vrouwelijke energie van water, holisme, subtiliteit, de wereld voorbij de sluier, telepathie, voorbij tijd en ruimte.
Saturnus in Vissen maakt duidelijk waar er nog blokkades liggen op het voelen, waar er onderdrukking is, waar we onszelf saboteren en weg houden van dat waar we echt naar verlangen. Ook de schaduwkanten van deze energie kunnen we bewust observeren: iemand die zich identificeert met zijn of haar lijden, heeft geen ruimte om de ander te zien, te horen, te erkennen, om ruimte te geven aan de ander om fouten te maken, compassievol en empathisch te zijn. Gedachten en reacties als 'het is weer mijn schuld', 'en ik dan?', 'ik zwijg en verstop me', 'zie je, ik ben nooit goed genoeg', zijn geworteld in het gevoel het leven niet waard te zijn. Dit deel van jou kan nu om aandacht en herstel vragen via verbinding met de natuur, met het al, met dat wat tijdloos is, met alle kleine en grote levende organismen, dieren, bloemen, bomen en medemensen. Wanneer we met open blik kijken, herinneren we elkaar voortdurend aan de goddelijke creatie waar we allen deel van zijn.
Iemand die zich identificeert met zijn of haar slachtofferstuk vlucht van het ware zelf, ziet de eigen kracht niet en zo ook onmogelijk die van de ander. In die rol is iemand altijd op zoek naar wat mis kan gaan, naar redenen om afstand te scheppen -zoals ook de relatie is tot zichzelf, verwijderd van de eigen kern. Luister naar welke woorden iemand veel gebruikt en je komt al heel veel te weten over hoe deze persoon over zichzelf denkt en bijgevolg in de wereld staat.
Een ander ruimte geven om te groeien betekent dan ook niet in de rol van de redder stappen, maar grenzen aangeven, bepalen welke energie er in jou, in jouw huis en persoonlijke ruimte binnenkomt. Inzicht toepassen over wie en wat jou energie geeft en waar je energie verliest. Iemand die chronisch leeft vanuit trauma voelt zich nooit veilig en wil daarom altijd controle. En dat betekent vaak ook een patroon van klagen, afwijzen om niet afgewezen te worden, alles zien vanuit de bril van dader of slachtoffer.
In deze positie is er verstarring, het lichaam reageert met allerlei manieren om al dan niet ter plaatse weg te vluchten. Vasthouden aan wat jou is overkomen betekent kiezen om niet te vergeven, om klein en verbitterd door het leven te gaan. In deze rol is er een gesloten en angstige blik en geen ruimte voor een ander perspectief.
Lichtwerkers zijn een soort van luchtfilters, ze voelen altijd van nabij welke toxische patronen uit het collectief gezuiverd worden. Ze banen de weg open als een vuurtoren, door te schijnen, door licht te geven, door het overzicht te bewaren en hun frequentie te bewaken.
De hogere frequentie die nu voelbaar is, is kiezen om de ander een nieuwe versie van zichzelf te laten zijn, net zoals je jezelf nieuwe kansen mag gunnen. Vissen symboliseert bewegelijk water, het stroomt, elke dag zijn we iemand anders. Elke dag kunnen we ons openen voor de ervaring van geluk, de weerstand opgeven. Verandering beweegt van binnen uit en laat zich buiten jou zien. Zorg goed voor jezelf, dan doe je hetzelfde voor de ander.
Venus maakt zich klaar om direct te keren na een lange retrograde fase en onder de zon en Mercurius in Maagd kunnen we via het lichaam patronen van schuld en schaamte lossen. Kom in beweging wanneer je lichaam het signaal geeft om te ontladen en weet dat voldoende rust en slaap je toelaten om op te laden en meer ontspannen te leven.
Onderliggend aan persoonlijke verhalen die we meemaken, is er een collectieve shift waarbij de mannelijke energie door donkere stukken gaat om de wonde te helen van doorgegeven trauma. De divine masculine komt tot hoger bewustzijn rond dominantie en narcisme, om vergiffenis te kunnen schenken doorheen veel tijdlijnen.
Eeuwen werd de vrouw weggeschreven uit de geschiedenis en daardoor werd zij ook op persoonlijk vlak niet in ere gehouden. Het is haar tijd om de rechtvaardiging te krijgen voor haar waardigheid, haar naam, haar zorg, haar mystieke gaven, haar helderziendheid, scheppingsvermogen en enorme draagkracht. Zij is nooit een zonde geweest. Zij draagt de sleutel in zich, de codes in haar cellen tot in de tuin van Eden. Zij IS de sleutel. Voor het eerst neemt zij echt haar plaats in en ontwaakt de wereld voor het besef dat zij het altijd geweest is en altijd onvervangbaar zal zijn: de bron van alle leven.
Karl Wilhelm Diefenbach, Innocence, 1900
