Vandaag vieren we de oogst. Ik geniet deze periode van het jaar altijd enorm van de korenvelden, die me meteen brengen bij de energie van Demeter, moeder van Persephone. Demeter of Ceres is in de astrologie ook een asteroïde die net als Persephone een rol speelt in de collectieve energie.
Ceres beweegt retrograde door Steenbok en we kunnen de oogst vieren en tegelijk ook voelen waar onze hoop niet is ingelost, waar we iets anders voor ogen hadden dan wat nu is. We kunnen daarbij botsen op zelfkritiek en frustratie omwille van vertragingen of onverwachte hindernissen. Om uiteindelijk uit te komen bij dankbaarheid voor wat we wel mogen ontvangen, wat we onszelf konden geven, wat we van anderen kregen.
Demeter is de moederenergie en kan ons doen stilstaan bij de relatie tot onze moeders: de universele moeder, moeder aarde, onze biologische moeder en andere zorgende moeders in ons leven. Daarbij hoort aandacht voor onze noden en behoeften, hoe die wel of niet zijn ingelost en welke imprint daardoor in onszelf is ontstaan. Wanneer we ons hulpeloos voelen, hebben we iets gemist als kind. Wanneer we onze grenzen laten overschrijden uit angst om verlaten te worden of de ander wegduwen uit angst om verlaten te worden, is het ons innerlijke kind dat vraagt om liefde.
Ceres retrograde herinnert ons eraan dat we als volwassene de beschermende ouder kunnen zijn voor onszelf, met de nodige zorg. Deze dag nodigt uit om met aandacht voeding te geven aan ons lichaam en te delen wat we hebben.
Elk jaar rouwt Demeter om Persephone die naar de onderwereld verdwijnt. Wanneer ze na een half jaar terugkomt, floreert de aarde. Angst voor afscheid en de dood tijdens die tussenfasen toont ons wat echt belangrijk is. We hebben allemaal gevoelige snaren in ons en verlangen ernaar om helemaal gezien, gehoord, aanvaard en gekozen te worden. Ceres in onze horoscoop geeft onze liefdestaal weer, wat we nodig hebben en verlangen om ons gedragen te voelen.
Zowel Persephone als Demeter brengen een offer in de afwezigheid van elkaar, in functie van de tijd die nodig is om de aarde tot vruchtbaarheid te brengen in hun samenzijn.
Wanneer Pluto terug naar Waterman gaat in november, zal er een samenstand zijn met Ceres op 0°, waar ook Venus te vinden zal zijn. Dat betekent dat we in de fase hiervoor zien hoe alle structuren die destructief zijn voor het behoud van de aarde en een gezond leefmilieu, die ingaan tegen onze natuurlijke aard, in elkaar storten en toe zijn aan vernieuwing.
Met de nieuwe maan in Leeuw op 4 augustus kunnen we de kracht vinden om onze wonden via zelfexpressie om te buigen tot kunst. Emotionele heling kan plaatsvinden en zo kunnen we authentieke connecties versterken vanuit persoonlijke groei. De aspecten met Mars en Jupiter maken dit tot een dynamische nieuwe maan vol creativiteit en gelukskansen. We kunnen het zelfvertrouwen vinden om voorbij de gekende horizon te leven.
Augustus kan met Mercurius retrograde in Maagd een maand zijn van onverwachte wendingen, herzien, herorganiseren, grote kuis houden en minimaliseren. Ook Venus beweegt richting dit aardeteken dat nood heeft aan orde en rust in de omgeving om ook vanbinnen tevredenheid te vinden.
De volle maan in Waterman op 19 augustus valt samen met het vierkant aspect tussen Jupiter in Tweelingen en Saturnus in Vissen. Dat betekent dat velen in minstens twee domeinen van het leven grote verschuivingen zullen voelen. Wat zeker leek, kan deze maand heel wankel voelen. Een toekomstperspectief staat op de helling en vraagt om openheid voor het proces dat eerst nodig is alvorens verder te kunnen.
Zolang Venus in Leeuw vierkant staat tegenover Uranus in Stier, vraagt de liefde om vrijheid te nemen en te geven, om onszelf en de ander tijd en ruimte te geven om het leven aan te gaan, om uit de eigen comfortzone te komen.
Wanneer Mercurius opnieuw direct loopt vanaf 28 augustus, staat Venus in Weegschaal en krijgen we meer zicht op welke relaties in ons leven harmonieus genoeg zijn om te blijven.
Met de Noordelijke maansknoop in Ram krijgen we ondertussen de zielsles van onafhankelijkheid, het volgen van ons eigen vuur en wilskracht. Dat betekent dat het verlangen om een reis te delen met de ander nu niet ingelost wordt wegens individuele lessen en evolutie. Paden die bedoeld zijn te kruisen, zullen opnieuw kruisen.
Persephone en Demeter weten dat ze elkaar opnieuw in de armen zullen vallen. Zonder dat zou de aarde geen vruchten dragen en zou er nooit meer oogst zijn.
Franz Doubek, Allegory Of Summer
Comments