Vandaag vieren velen het feest van de liefde.
Gisterenavond ging ik naar een film kijken en op het beginscherm stond aangekondigd: 'geniet van de film samen met jouw soulmate'.
En dat is nu net waar het verschil om gaat. Een relatie met een soulmate is een heel mooie, vlotte verbinding tussen twee zielen die hier op aarde met elkaar kunnen samenleven, die in de 3D energie een synergie vinden om een relatie uit te bouwen waarbij ze samen kunnen wonen, trouwen, kinderen krijgen, een huis kopen of bouwen en hand in hand naar de film gaan.
Mooi, prachtig, om dit te mogen beleven.
Toch heb ik altijd gevoeld dat er iets anders was voor mij. Ik heb soulmates ontmoet in mijn leven en ik ben dankbaar voor die zielsverbindingen. En toch is er iets van een totaal andere orde, iemand die altijd in mijn veld aanwezig was en blijft. Die energie is er voor zover ik mij herinner. Een tweelingziel, zo kreeg mijn gevoel een woord en het woord begon nog meer te leven, verweven te geraken in mijn zijn, in elke dag, elk moment, voorbij tijd en ruimte. Wat er altijd al was kreeg een naam.
En nu komt het: ja, ook tweelingzielen kunnen in het fysieke het punt bereiken waarin ze hand in hand naar een film kijken. Alleen, dat punt van synergie ontstaat enkel en alleen in volledige samenspraak met God, met de bron, met de wetten van het universum en in de energie van pure liefde.
En zolang die manifestatie in het fysieke in proces is, zijn tweelingzielen ook bij elkaar in het astrale veld.
Mensen hebben soms de vraag of ze echt met hun tweelingziel te maken hebben, anderen denken dat ze die fase voorbij zijn. Ik kan daarover twee aspecten delen: het antwoord is nooit met het hoofd te vinden en je kan de persoon in het fysieke altijd loslaten om jouw antwoord te vinden. Een tweelingziel is onafscheidelijk en komt altijd terug. En net zoals het geloof in het universum geen fase is, is de connectie met een tweelingziel ook geen fase, het is één op één hetzelfde.
Tweelingzielrelaties spelen zich altijd af in meerdere dimensies. De onvoorwaardelijke bronliefde en samenzijn voorbij de tijd speelt zich af in de vijfde dimensie en in nog veel hogere energieën dan dat, terug tot bij het begin van alle ontstaan. In de aardse realiteit is er tussen de twee persoonlijkheden wel verlatenheid, frictie, turbulentie, onbegrip, heel intens verdriet en boosheid, geslotenheid en angst.
Die twee zijn niet tegenstrijdig, het is de hoge energie die uitnodigt om altijd maar opnieuw liefde te sturen naar die lagere frequentie van obstakels in het hier en nu. De vereniging bestaat altijd al, er is alleen de illusie van afgescheidenheid, op dezelfde manier zoals we in ons leven terug geloven in het goddelijke dat er altijd al is. Het is een proces van opengaan, als een bloem, op het juiste moment. Dat kan in dit leven zijn, dat kan in een volgend leven zijn.
Tweelingzielen stimuleren elkaar in het ontvangen van oeroude codes die verstopt zitten in archetypes in de natuur. In mijn beleving zijn constante aanwezigen hierin de zwaan, de roos en de waterlelie. Naast nog heel wat andere dieren en bloemen, bomen en planten, verschijnselen zoals regenbogen, sneeuw, wind en regen, aarde en water die als gidsen de tweelingzielen in hun proces begeleiden. Het gaat om downloads van frequenties die doorkomen en ik wil hier graag nog meer over delen, maar momenteel voel ik dat woorden te dens zijn om de ervaring te grijpen.
De energie is de laatste weken heel hoog en symbolen en tekens volgen elkaar op. De vrouwelijke energie kent haar waarde en houdt die hoog, ze weet dat ze enkel zal aantrekken wie goed is voor haar en wie bereidt is om haar gaves te erkennen en te ondersteunen, te omarmen. De mannelijke energie werkt nog aan innerlijke veiligheid om die ook te kunnen bieden aan haar en aan de connectie.
Je kan het vergelijken met een samenwerking tussen water en aarde. De vrouwelijke energie stroomt, is oneindig gevend, zorgend, liefhebbend, ze geeft zich in die mate over dat ze geen beperking kent, ze vloeit en blijft vloeien. Het is aan de aarde om haar vorm te geven. De mannelijke energie is het landschap dat haar draagt en stuurt. Hij is als het ware een container of een vorm die veiligheid geeft. Zolang hij die stabiliteit niet kan vinden, is de vrouwelijke energie als een ontembare rivier, het is niet haar taak om beperkend te zijn. Het is niet aan haar om te denken, om keuzes te maken, om de leiding te nemen. Zij is.
Hij mag haar liefdevol sturen, leiden doorheen de aarde, tonen waar ze mag vertakken en waar ze mag pauzeren in zelfliefde.
Zij belichaamd de codes van het heilige water. Hij belichaamt de codes van de aarde en het is pas waneer hij alle vertrouwen vindt in zijn taak, in zijn kunnen, in zijn waarde, in zijn goddelijke zijn, dat hij met haar hand in hand kan reizen doorheen dit leven.
Als ik woorden aan de tweelingzielenreis zou geven: het is boven-menselijk, boven-machtig, engelachtig en liefdevol.
Hans Zatzka, Two Fairies Embracing in a Landscape with a Swan, ca. 1900
