De zon staat in Vissen en deze periode is met het twaalfde teken van de dierenriem altijd bijzonder: een cyclus rond af om een nieuwe te openen met de lente equinox.
Vissen is het bewegelijke waterteken van de dierenriem en gelijktijdig met de planeten in het lucht element van Waterman kregen we de voorbije weken een combinatie van twee heel verschillende werelden. Midden in het luchtruim gaat het om het observeren, het overschouwen, het omschrijven. Midden in de zee gaat het over de buik die tintelt, de longen die verdriet laten voelen in de borstkas, tranen die zuiveren
.
Mensen die van nature luchttypes zijn konden dan ook de neiging hebben om vooral in het mentale te gaan: veel vragen stellen, reflecteren, nog eens overdenken, reviseren, analyseren,- . Waar komen we vandaan? Wie zijn wij? Waar gaan we heen?
Hoe, wat, waarom? Waarom? Waarom?
Het zijn de mentale cirkels die interne verwarring veroorzaken en bijgevolg kortsluitingen geven in connecties.
Dat terwijl mensen die van nature watertekens zijn in de introverte wereld van het water kunnen duiken, zich laten onderdompelen in stille golven vol emotie die te intens zijn om er woorden aan te geven.
'Tussen wat er niet gezegd wordt en wel bedoelt en wat er gezegd wordt en niet bedoelt, gaat de meeste liefde verloren.'
In die ruimte waar liefde soms verloren gaat door iets niet uit te spreken of met woorden die het gevoel erachter niet goed weergeven, mag er in deze periode weer rust komen. We mogen ons verbinden met het collectieve veld als met een oneindig meer en tegelijk alle stof van verwarring laten zakken. Tijd brengt helderheid. Diepe zielscontracten tonen zich en karma lost op.
Mercurius gaat nu ook door Vissen, waar de zon, Saturnus en Neptunus bewegen. Afgelopen weekend bezocht ik de onderwaterwereld van koralen, kleine en kleurrijke visjes en garnalen, zeepaardjes, sierlijke kwallen en een verbijsterende reuzenmanta. Allemaal zijn ze zo apart, ik kon er uren naar kijken. Onder water hoef je niet te denken of te praten, er is zoveel te zien. Water nodigt uit om te voelen vanwaar de stroom komt en om daar in mee te vloeien.
Het gebeurde dat er precies op de dag van ons bezoek aan de aquaria een probleem was met de waterleiding in de hele stad. Er kwam geen druppel meer uit de kraan. Hoe interessant! Saturnus in Vissen liet merken hoe kostbaar water is en hoe we gewoon zijn er altijd en eindeloos toegang tot te hebben. Maar niets is zo helend, zo krachtig en onvervangbaar als water.
De aankomende nieuwe maan in Vissen op 10 maart is dan ook een uitnodiging om alle vragen los te laten, spreek ze uit of schrijf ze op en geef ze aan de ether. Het gaat er niet om een antwoord te formuleren op de vraag wat we komen doen op aarde, wat onze taak of missie is. Het gaat er om ons kanaal zo zuiver te houden, dat we onze huid voelen tintelen en onze ogen blinken wanneer we in het licht kijken.
We kunnen ons verbonden voelen met zeemeerminnen en de tijdlijn van Atlantis. Door open te staan voelen we wat er door ons heen mag stromen, de antwoorden laten zich openbaren. Tussen ons en ons hogere zelf zijn altijd gouden lijntjes en wanneer we daar aan raken, vallen we steeds meer samen met ons antwoord. We zijn alles al.
Edward Burne-Jones, Luna, c.1895
