Aankomende vrijdag 29 april krijgen we een maanseclips in Stier. Op 16 mei volgt de zonne-eclips op de as van Stier-Schorpioen. We voelen dat er een grote shift plaatsvindt. Eclipsen kunnen iets nieuws in ons leven brengen dat we voorheen niet hadden verwachten, plots is het daar. Met de Maansknopen in de tekens van Stier en Schorpioen is deze energie nog sterker voelbaar. Ze kan ons echt in de richting slingeren van ons hoger potentieel. Deze tijd vraagt erom onze zelf saboterende gewoontes onder ogen te komen en onze talenten ten volle te zien, te voeden, te laten groeien.
Venus en Mars in Vissen spelen ondertussen verder de soundtrack af van onvoorwaardelijke liefde. Wanneer we kunnen vergeven, stoppen we met hopen op een beter verleden en kunnen we ons richten op het nu. Hoe langer de focus ligt op wat je niet wil, hoe verder je afdrijft van dat wat jou roept. Wanneer we het pad van de liefde volgen, komen we altijd terecht. Hoe, waar, of wanneer is dan niet langer een vraag. De stroom gaat waar ze zijn wil. Het plezier vinden in het niet-weten is een deugd midden in deze Vissen energie, het ervaren van de open ruimte en de vrouwelijke energie van wachten, ontvangen, loslaten, stilstaan, geven, opnieuw ontvangen...
We evolueren naar een eenheidsbewustwording waarbij we ons niet langer afgescheiden voelen van elkaar, van onze omgeving. Wanneer we in een veld van bloemen gaan zitten, kunnen we voelen hoe we worden opgenomen in de intensiteit van de kleur en hoe de geur ons omringt. We worden deel van het veld, we ZIJN de bloemen. Wanneer we kijken naar een haas die in het veld springt, kunnen we voelen dat we één zijn met het dier. Wanneer we 's morgens de dauwparels op het gras zien blinken, kunnen we voelen dat we één zijn.
De natuur herinnert ons eraan ons hart open te houden, ook wanneer we toch door oude pijn gaan van ons alleen of gescheiden te voelen van de ander. Die ander laat ons in de spiegel kijken en zien waar we onszelf nog tekort doen, waar we meer liefdevol mogen zijn. Waar we niet meer bang hoeven te zijn om uit de boot te vallen. Onder ons is er een vangnet dat ons draagt en weer dichter bij onszelf brengt. Zo worden we altijd terug naar elkaar toe geleid. Zo brengen we elkaar thuis.
Erin Hanson - Cascade of Tulips, 2019
Comments