Morgen krijgen we de nieuwe maan in Schorpioen en daarvoor was de opbouw deze week al stevig voelbaar met spannende astrologische aspecten zoals de oppositie tussen Pluto en Mars, alsook het vierkant tussen Uranus en Mercurius. En we gaan nog wel even door in de donkere gangen van de onderwereld in de komende periode met de poort tussen 1-11 en 11-11.
Het mooie aspect met Saturnus stimuleert om hetgeen je wil serieus te nemen. De nodige chaos kan ontstaan doordat er heel veel uit het onderbewuste en het verleden naar boven komt. Zaken die in de doofpot zijn gestopt kunnen aan het licht komen. Er kan veel boosheid, angst of verdriet getransformeerd worden, vanwaar veranderingen in bewustzijn kunnen plaatsvinden en we op een nieuwe manier naar situaties of relaties kunnen kijken.
Schorpioen is verbonden met Pluto en met Mars als oude heerser. Dat maakt van dit waterteken tegelijk ook een teken dat met een krachtige vuurenergie verbonden is. In de alchemie zie ik hierin de fase van de zuivering in het albedo, het wegwassen met water, de tranen die een manier zijn van het lichaam om te herstellen. Vervolgens is er de overgang naar het rubedo of de herrijzing, de bevrijding via boosheid die toelaat om grenzen aan te geven, om in onze eigen energie en kracht te blijven.
Het is de phoenix in onszelf die tijdens deze nieuwe maan aanroepen wordt. In de oude alchemische traditie was dit mythologisch wezen een krachtig embleem van de reis van de ziel door cycli van dood, zuivering en vernieuwing.
Voor een alchemist is de feniks niet slechts een vogel maar een spiegel, die het potentieel in elke ziel symboliseert om het gewone te overstijgen en herboren te worden in helderheid.
Voor mij heel voelbaar in het niet langer aanvaarden van strijd en oordeel. Na een lange weg van geduld en zachtheid, komt er ook een tijd van bewust liefde schenken aan wie daarvoor open staat. Een hart met muren rond kan niet ontvangen, kan mij niet zien.
En het laatste dat we in deze tijd willen is ons zo te laten kwetsen dat ons hart zelf gaat sluiten.
Vandaar, focus op je eigen geweten, waarheid, krachtplek.
Het gaat niet om manifesteren, persoonlijk heb ik nooit van dat woord gehouden. Het gaat om het voeden van je eigen veld en geloven in de magie ervan, in de magnetische aantrekkingskracht die ver voorbij het denken gaat. Van hier uit trekken we alles aan wat bij ons hoort, vanuit liefde, respect en eerlijkheid.
Zoals het Franse mooi klinkt: ‘le temps remettra tout en place’. Met de tijd valt alles op zijn plaats.
Op de dag van de nieuwe maan komt er drie keer het getal 1 in de datum voor. Het getal 1 hoort bij de zon, het mannelijke en ons verstand. Veel van de zuivering heeft op dit punt dan ook te maken met de heling van de mannelijke energie en die kan alleen plaatsvinden vanuit het aangeven van grenzen in het belang van wat gezond is, voor onszelf en in relatie met de ander. Het is tijd om te voelen. Illusies vallen weg om de pure kern te onthullen.
Rond deze tijd is de voeling met onze voorouderlijke lijn heel aanwezig. Daarbij kunnen we ook inzichten krijgen rond wat niet bij ons begonnen is, hoe ons gewonde kind meerdere generaties vertegenwoordigt. Onze moeder heeft misschien haar hele leven geleden. Onze vader heeft misschien geleden. Misschien konden onze ouders niet voor het gewonde kind zorgen. Dus wanneer we het gewonde kind in ons omarmen, omarmen we alle gewonde kinderen van onze afgelopen generaties.
We kunnen de angst om te spreken en om voor onszelf op te komen nog dragen uit de lijn van veel vrouwen voor ons die zich verborgen hielden uit angst voor veroordeling of het zwijgen opgelegd werden. Maar ook hun verlangens leven in ons voort, hun verhalen blijven fluisterend klinken en vragen om verteld te worden, geleefd, gezien, gehoord.
Wat als je ten volle beseft dat zij allemaal achter jou staan, hun handen op jouw schouders leggen en jou steunen bij elke stap?
“We hid so you could be free.”
“We feared so you could be brave.”
“You carry our courage.”
“We stood silent so that you could roar.”
“Break the chains, dear one. We’re behind you.”
“It’s your time now. We’re here with you.”
Pinckney Marcius-Simons, Apotheosis, 1904
Σχόλια