De helende kracht van de aarde // maansknopen / Uranus in Stier

Vandaag voel ik een heel duidelijke boodschap als afronding van de cyclus van de maansknopen in de as van Stier en Schorpioen sinds 19 januari 2022. Vanaf 17 juli belichten de maansknopen tot januari 2025 de thema's van Ram en Weegschaal, waarover later meer.

De Noordelijke maansknoop in Stier bracht ons collectief terug naar de basis, naar het wortelchakra. Een plaats om stevig te wortelen biedt de veiligheid om verder te bouwen, het vertrouwen in de waarde van onze eigen talenten. Stier bracht vertraging, de energie van hoofd naar spiergeheugen, naar de instinctieve verbinding met ons lichaam en de aarde. Naar de waardering voor elke dageraad als een magisch schouwspel en het bakken van heilig brood.

Met de Zuidelijke maansknoop was de uitnodiging collectief om traumastukken te helen, los te komen van verbindingen in afhankelijkheid via macht, geld of controle. Dit op persoonlijk vlak, alsook op grote schaal. We mogen onszelf vergeven voor de manieren waarop we ons lieten misbruiken uit een gebrek aan zelfliefde.

Stier herinnert aan de natuur als oerbron, aan de tantrische liefde die doorstroomt wanneer we met onze huid haar grond voelen. De grote moeder die een draagvlak biedt voor alle leven, waar we met onze blote voeten en handen mogen woelen tussen haar gewassen. Handen strijken langs rijpe granen, oogsten geurige bloesems, plukken rijpe vruchten. We hebben de eer om haar dag na dag te ontmoeten. We herinneren ons de vochtige, donkere geur van aarde die we leren om opnieuw in onze handen te nemen als het meest kostbare wat er is.

Alles wat aan heling mogelijk is, ligt in de natuur besloten van bij het absolute begin. Ik krijg al een tijdje het beeld door van lichtwerkers die als een kudde schapen uit elkaar drijven, op zoek naar hun eigen plek. Veel mensen die de voorbije jaren tot hoger bewustzijn kwamen, voelen dat ze niet meer kunnen aarden op de plaats waar ze nu wonen. Steden met hoge gebouwen, dichtbebouwde straten, beton, voelen benauwend. Ze vormen een kunstmatige afscheiding van ons natuurlijk verlangen en hoe dichter mensen bij zichzelf komen, hoe meer ze op zoek gaan naar de geur van de velden, de woeste en wilde vrouwelijke kanten van de natuur. De aarde bestaat uit open poorten, ze heeft alles te bieden. Wij leren opnieuw naar haar te luisteren, naar het kolkende water, het kraken van de takken onder onze voeten, het beven dat van diep onder de grond komt, de vlammen die spreken.

Uranus loopt door Stier sinds mei 2018 en nog tot april 2026, waar de planeet van de toekomst de vaste grond openbreekt in grote barsten. Uranus vraagt om een nieuwe kijk op voeding, landbouw, geld en materie, een hernieuwde relatie tot de aarde en tot onszelf. We kunnen dan ook voelen dat er de voorbije jaren als het ware een grote machine over de aardbol trekt die alles omwoelt, om de aarde weer vruchtbaar te maken, klaar om nieuw leven te ontvangen.

Uranus is verbonden met Waterman, een vast teken dat onder de aandacht kwam met Saturnus en waar Pluto naar terugkeert om via dit luchtteken 'de nieuwe wereld' te vormen. Een wereld van macht vanuit het onzichtbare, elektromagnetische velden, stralingen, beheersing door technologie, transhumanisme. Politieke programma's over wat ecologisch leven is, zijn vaak gestuurd en gesteund door wie het meest van de natuur verwijderd is en roepen op tot alertheid. De lichtheid van Waterman is te vinden in de nieuwe inzichten op vlak van helende frequenties via trillingen en vooruitgang in het werken met energie voor onszelf en op grote schaal, de kracht van groepsverbindingen.

De misleiding schuilt erin dat alles uiteindelijk een afspiegeling is van wat er in de natuur aanwezig is, van klankschalen, tot geursprays, voetreflexologie of het werken met reiki. We hebben deze nieuwe ingangen nodig om met de wereld zoals ze vandaag gevormd is om te gaan. Tegelijk is het grootste geschenk van de voorbije jaren de kans om ons te herinneren aan de inbedding in de aarde haar-zelf. Zoals we allemaal via de baarmoeder op aarde gekomen zijn (tot nu toe), zo is zij voor ons allemaal de grote buik die we mogen bewonen.

Terugkomende op het beeld van de kudde die zich verspreidt: weet dat jij en de plaats, het stuk grond, waar je terecht komt om te wonen iets bijzonder voor elkaar betekenen. Dat je met jouw aanwezigheid een invloed hebt in uitwisseling met de energie ter plaatse, vanuit de grond, in contact met de wortels van de bomen tot aan hun kruinen, met het kruid en de bloemen, het water, met de vogels die altijd al wisten hoe te zingen om bij ons het gelukshormoon wakker te maken. Ook wanneer alle schermen uitvallen, is alles aanwezig en dat is de veiligheid waar we al die tijd naar op zoek waren. Leg je neer, laat je dragen. Rug aan rug met de aarde, blik naar de hemel.

Igor Shcherbakov, Dream of the Moon, 2016